Ağlayan Oyuncağım

Akşam olunca kızıla benziyo evlerin çatıları,
Ağaçlar yeşil bir efsane gibi
Suya düşüyo yapraklar,
Biraz ilerden küçük bir kız çocuğu geçiyo
Elinde oyuncağı var ağlıyo,
Hıçkıra hıçkıra
Yaprakların üzerine,
Damla damla kan düşüyo
Rüzgarla birlikte savruluyo
Uzaklaşıp el sallıyo küçük kız gülümseyerek!
Oyuncağı hiç susmadan ağlıyo
Peşinden koşup yetişmeye çalışıyorum
Ama çok geç !
Yerde bir bez parçası buluyorum,
Üzerinde şöyle yazıyo:
Oyuncağını ben çaldım,
Onu artık arama...